Ewangelia to nadzieja zbawienia
Kto wierzy w Niego, nie będzie sądzony; kto zaś nie wierzy, już jest osądzony dlatego, że nie uwierzył w Imię jednorodzonego Syna Bożego. Ewangelia Jana 3:18
Ewangelia to inaczej dobra nowina, która pojawiła się wraz z narodzinami, życiem, śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa.
Zapisy tych wydarzeń zostały nam przekazane w ewangeliach według: Mateusza, Marka, Łukasza oraz Jana. Ewangelie te są Słowem Bożym i są fundamentem chrześcijaństwa wraz z pozostałymi księgami Nowego Testamentu.
Treść i nauka Nowego Testamentu są skierowane zarówno do Żydów, jak i pogan, a więc do ludzi na całym świecie - ze wszystkich narodów i języków.
Celem dobrej nowiny jest doprowadzenie do pokuty grzeszników aby przez wiarę w Jezusa otrzymali przebaczenie i życie wieczne w Bożym Królestwie.
Niewiara i odrzucenie Jezusa sprowadza na człowieka Boży Sąd, zgubę i zatracenie duszy określaną jako druga śmierć.
Kim jest biblijny Jezus?
A ja widziałem to i złożyłem świadectwo, że ten jest Synem Bożym. Ewangelia Jana 1:34
Biblijny Jezus jest Synem Bożym i Zbawicielem świata. Biblijny Jezus jest Królem Izraela, który przybrał ludzką postać. Jezus przyszedł na ziemię aby służyć ludziom, przynieść im Bożą naukę oraz złożyć Bogu ofiarę przebłagalną z samego siebie za ludzkie grzechy.
W całej historii ludzkości, Jezus jest jedynym, który narodził się i był bez grzechu. Bóg Ojciec mógł przyjąć tylko Jego ofiarę za grzechy ludzi.
Jedyny Bóg, stworzyciel nieba i ziemi, który objawił się Izraelowi, posłał swojego jedynego Syna do ludzi bo jest miłosiernym Bogiem i nie chce aby ktokolwiek zginął. Bóg ustanowił swojego Syna jedynym pośrednikiem przymierza pomiędzy Bogiem a ludźmi.
Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby sądził świat, lecz aby świat był przez Niego zbawiony. Ewangelia Jana 3:16-17
Ale teraźniejsze niebo i ziemia mocą tego samego Słowa zachowane są dla ognia i utrzymane na dzień sądu i zagłady bezbożnych ludzi. Niech to jedno, umiłowani, nie uchodzi uwagi waszej, że u Pana jeden dzień jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień. Pan nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy, chociaż niektórzy uważają, że zwleka, lecz okazuje cierpliwość względem was, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął, lecz chce, aby wszyscy przyszli do upamiętania. 2 List Piotra 3:7-9
O ileż bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego ofiarował samego siebie bez skazy Bogu, oczyści sumienie nasze od martwych uczynków, abyśmy mogli służyć Bogu żywemu. I dlatego jest On pośrednikiem nowego przymierza, ażby gdy poniesiona została śmierć dla odkupienia przestępstw popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są powołani, otrzymali obiecane dziedzictwo wieczne. List do Hebrajczyków 9:14-15
Co to jest biblijny kościół?
On im mówi: A wy za kogo Mnie uważacie? A odpowiadając Szymon Piotr rzekł: Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego. A Jezus odpowiadając, rzekł mu: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jonasza, bo nie ciało i krew objawiły ci to, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. A Ja ci powiadam, że ty jesteś Piotr, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go. Ewangelia Mateusza 16:15-18
Biblijny kościół to nie to samo co kościoły urzędowe, które składają się z różnych denominacji chrześcijańskich.
Używane w różnych tłumaczeniach Biblii słowo kościół pochodzi od greckiego słowa eklezja , które oznacza zgromadzenie.
Z tego względu biblijny kościół to zgromadzenie tych, którzy uwierzyli w Jezusa Chrystusa, trwają w Jego Słowie i nauce.
Trwajcie we Mnie, a Ja w was. Jak latorośl sama z siebie nie może wydawać owocu, jeśli nie trwa w krzewie winnym, tak i wy, jeśli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze Mnie nic uczynić nie możecie. Kto nie trwa we Mnie, ten zostaje wyrzucony precz jak zeschnięta latorośl; takie zbierają i wrzucają w ogień, gdzie spłoną. Ewangelia Jana 15:4-6
Zbawienie człowieka jest możliwe jedynie z Bożej łaski a nie z uczynków
Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. List Pawła do Efezjan 2:8-9
Bardzo często można się spotkać z naukami, które zmuszają człowieka do wypełniania określonych uczynków religijnych aby człowiek był zbawiony. Tego rodzaju nauka nie pochodzi ze Słowa Bożego.
Zbawienie jest wyłącznie Bożym darem dla każdego człowieka, który uwierzy w Pana Jezusa i trwa w Jego nauce. Nawet czytanie Biblii, chodzenie do kościoła, bycie "dobrym" człowiekiem nie daje prawa zbawienia. Zbawienie staje się możliwe, kiedy człowiek całe swoje serce i duszę powierzy Jezusowi.
Warto przypomnieć, że jeden z przestępców, który umierał na krzyżu, żałował swojego grzesznego życia. Będąc obok Pana Jezusa, nie dokonał żadnego religijnego uczynku. W chwili umierania uwierzył w Jezusa, że tylko On może go uratować i poprosił o ratunek. Konający Zbawiciel ofiarował temu grzesznikowi zbawienie.
Tedy jeden z zawieszonych złoczyńców urągał mu, mówiąc: Czy nie Ty jesteś Chrystusem? Ratuj siebie i nas. Drugi natomiast, odezwawszy się, zgromił tamtego tymi słowy: Czy ty się Boga nie boisz, choć taki sam wyrok ciąży na tobie? Na nas co prawda sprawiedliwie, gdyż słuszną ponosimy karę za to, co uczyniliśmy, Ten zaś nic złego nie uczynił. I rzekł: Jezu, wspomnij na mnie, gdy wejdziesz do Królestwa swego. I rzekł mu: Zaprawdę powiadam ci, dziś będziesz ze mną w raju. Ewangelia Łukasza 23:39-43
Musisz się na nowo narodzić
A był człowiek z faryzeuszów imieniem Nikodem, dostojnik żydowski. Ten przyszedł do Jezusa w nocy i rzekł mu: Mistrzu! Wiemy, że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem takich cudów czynić by nie mógł, jakie Ty czynisz, jeśliby Bóg z nim nie był. Odpowiadając Jezus, rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego. Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie wejść do łona matki swojej i urodzić się? Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha. Ewangelia Jana 3:1-8
Bardzo symboliczna rozmowa Jezusa z wielkim dostojnikiem i nauczycielem w Izraelu ukazuje istotę zbawienia, które jest przyrównane do nowych narodzin. Nie są to narodziny fizyczne ale duchowe, które oznaczają całkowitą przemianę ludzkiego życia.
Nikodem należał do tych dostojników religijnych, którzy uwierzyli, że Jezus jest prawdziwym Mesjaszem Izraela. To on zaopiekował się Ciałem Jezusa po zdjęciu z krzyża i pochowaniem.
Duchowe narodziny są możliwe przez wiarę i poddanie się działaniu Ducha Świętego, który przekonuje świat o grzechu, sprawiedliwości i Sądzie. Duchowe narodziny dokonują przmianę ludzkiego serca aby służyło Jezusowi w duchu i w prawdzie.
Duchowe narodziny nie są obrzędem religijnym lecz wyłącznie osobistą decyzją i pragnieniem serca przez wiarę w Jezusa.
Prawdziwe duchowe narodziny dają człowiekowi pragnienie do porzucenia grzesznego życia, poznawania Jezusa i trwania w Jego Słowie. W człowieku, który narodził się na nowo do Bożego Królestwa jest widoczna zmiana w jego postępowaniu, które staje się prawdziwym i trwałym owocem Ducha Świętego. Każdy kto narodzi się na nowo, staje się nowym stworzeniem niezależnie od fizycznego wieku.
Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje wraz z namiętnościami i żądzami. Jeśli według Ducha żyjemy, według Ducha też postępujemy. List Pawła do Galacjan 5:22-25
Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. 2 List Pawła do Koryntian 5:17
Nauka o czyśćcu nie pochodzi z Pisma Świętego
Kto wierzy w Niego, nie będzie sądzony; kto zaś nie wierzy, już jest osądzony dlatego, że nie uwierzył w Imię jednorodzonego Syna Bożego. Ewangelia Jana 3:18
Dlatego powiedziałem wam, że pomrzecie w grzechach swoich. Jeśli bowiem nie uwierzycie, że to Ja jestem, pomrzecie w swoich grzechach. Ewangelia Jana 8:24
Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. List Pawła do Rzymian 6:23
Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony. Ewangelia Marka 16:16
Nauka o czyśćcu nie pochodzi z Pisma Świętego i nie funkcjonowała ani w Izraelu ani w pierwszym biblijnym kościele apostolskim. Dogmat o czyśćcu został oficjalnie włączony dość późno do doktryny Kościoła Katolickiego na Soborze w Lyonie w 1274 roku co dotatkowo uwidacznia niebilijny charakter tej doktryny. Niesety bardzo często próbuje się "na siłę naginać" wersety z Pisma Świętego dla potwierdzenia tej nauki.
W istocie jest to bardzo niebezpieczny duchowo dogmat, który sugeruje, że człowiek może żyć i umrzeć w grzechach a po śmierci ewentualnie dostąpić przebaczenia, oczyszczenia i otrzymania zbawienia. Taki rodzaj myślenia jest całkowicie sprzeczny z nauką Jezusa i nauką apostolską.
Otrzymanie przebaczenia i oczyszczenie z grzechów jest możliwe wyłącznie za życia i tylko żyjąc w ciele człowiek może uzyskać zbawienie. Brak oczyszczenia i przebaczenia, śmierć człowieka w grzechach jest przypieczętowaniem jego niewiary i całkowitego zlekceważenia Zbawiciela. Niewiara i śmierć w grzechach sprowadza Sąd i potępienie ponieważ zapłatą za grzech jest śmierć.
Dlatego musimy tym baczniejszą zwracać uwagę na to, co słyszeliśmy, abyśmy czasem nie zboczyli z drogi. Bo jeśli słowo wypowiedziane przez aniołów było nienaruszalne, a wszelkie przestępstwo i nieposłuszeństwo spotkało się ze słuszną odpłatą, to jakże my ujdziemy cało, jeżeli zlekceważymy tak wielkie zbawienie? Najpierw było ono zwiastowane przez Pana, potem potwierdzone nam przez tych, którzy słyszeli, a Bóg poręczył je również znakami i cudami, i różnorodnymi niezwykłymi czynami oraz darami Ducha Świętego według swojej woli. List do Hebrajczyków 2:1-4
Ogień piekielny krainy umarłych istnieje naprawdę
A był pewien człowiek bogaty, który się przyodziewał w szkarłatne szaty i kosztowne tkaniny i co dzień wystawnie ucztował. Był też pewien żebrak, imieniem Łazarz, który leżał u jego wrót owrzodziały, i pragnął nasycić się odpadkami ze stołu bogacza, a tymczasem psy przychodziły i lizały jego rany. I stało się, że umarł żebrak, i zanieśli go aniołowie na łono Abrahamowe; umarł też bogacz i został pochowany. A gdy w krainie umarłych cierpiał męki i podniósł oczy swoje, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. Wtedy zawołał i rzekł: Ojcze Abrahamie, zmiłuj się nade mną i poślij Łazarza, aby umoczył koniec palca swego w wodzie i ochłodził mi język, bo męki cierpię w tym płomieniu. Abraham zaś rzekł: Synu, pomnij, że dobro swoje otrzymałeś za swego życia, podobnie jak Łazarz zło; teraz on tutaj doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. I poza tym wszystkim między nami a wami rozciąga się wielka przepaść, aby ci, którzy chcą stąd do was przejść, nie mogli, ani też stamtąd do nas nie mogli się przeprawić. I rzekł: Proszę cię więc, ojcze, abyś go posłał do domu ojca mego. Mam bowiem pięciu braci, niechaj złoży świadectwo wobec nich, aby i oni nie przyszli na to miejsce męki. Rzekł mu Abraham: Mają Mojżesza i proroków, niechże ich słuchają.A on rzekł: Nie, ojcze Abrahamie, ale jeśli kto z umarłych pójdzie do nich, upamiętają się. I odrzekł mu: Jeśli Mojżesza i proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, też nie uwierzą. Ewangelia Łukasza 16:19-31
Współczesny świat wyśmiewa się z istnienia piekła, jednak przypowieść Pana Jezusa o Łazarzu i bogaczu nie pozostawia złudzeń odnośnie istnienia tego miejsca. Bogacz, który był niewierzący i zmarł w grzechach nie mógł uniknąć ognia piekielnego. Swoją śmiercią przypieczętował niewiarę, grzechy i lekcewżenie nauki Słowa Bożego
Pan Jezus wielokrotnie nauczał o istnieniu piekła i ostrzegał ludzi przed tym miejscem. Niewiara, lekceważenie nauki Boga, brak szczerej pokuty spwowadza na człowieka fizyczną a potem duchową śmierć.
Powiadam zaś wam, przyjaciołom moim, nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nie mają już nic do zrobienia. Ale wskażę wam, kogo się bać macie! Bójcie się Tego, który, gdy zabija, ma moc wrzucić do piekła. Zaiste, powiadam wam: Tego się bójcie! Ewangelia Łukasza 12:4-5
A jeśli cię gorszy ręka twoja, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie wejść kaleką do żywota, niż mieć dwoje rąk, a pójść do piekła, w ogień nieugaszony, gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie. A jeśli cię gorszy noga twoja, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie wejść kulawym do żywota, niż mieć dwie nogi, a być wrzuconym do piekła, gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie, i jeśli cię gorszy oko twoje, wyłup je; lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do Królestwa Bożego, niż mieć dwoje oczu, a być wrzuconym do piekła, gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie. Ewangelia Marka 9:43-48